Anders

Tijdens de voorbereiding van ons avontuur in India hebben we een cultuur training gevolgd. Hierin hebben we onder andere geleerd dat de dingen in een ander land niet raar of vreemd zijn, maar bekijk het gewoon als “anders”.

Dit is een les geweest waar ik nog vaak aan terug heb gedacht. Zowel in India, maar ook hier in Amerika. Het is een hele goede manier om niet gelijk een oordeel over iets te hebben, maar het echt te bekijken als iets wat anders gaat dan je gewend bent.

Toch merk ik dat je vaak een periode hebt wanneer je in het buitenland zit waarin je de dingen toch gewoon even raar wilt noemen. Je gaat ineens weer alles vergelijken met Nederland en verlangt terug naar gewoon kunnen zeggen wat je denkt, zonder overal eerst over na te hoeven denken of dat hier wel gepast is.

In deze periode vallen er ook ineens weer heel veel dingen op.
Zo weet iedereen vast wel dat je in Amerika zo ongeveer om de 5 minuten een reclameblok op televisie hebt. Deze blokken zitten vol met reclame’s over medicijnen. Dat zie je in Nederland al niet heel veel, maar opvallend hier is vooral dat 90% van het spotje bestaat uit waarschuwingen over de bijwerkingen van dit medicijn. Ik kan niet geloven dat iemand na het horen van al die enge bijwerkingen überhaupt nog dat medicijn gaat kopen. Maar denk vooral elke keer: wat is er mis met “lees voor gebruik de bijsluiter, en raadpleeg een arts”

Afgelopen weekend had Jevi weer een kinderfeestje. Kinderfeestjes worden hier nooit thuis gevierd, maar altijd in een speelparadijs of sportclub. Bij binnenkomt mag je eerst een waiver tekenen. Waarbij je belooft geen claims in te dienen als je kind gewond raakt en je alle schade die je kind gaat maken zult vergoeden. Fijne binnenkomer….
Je kado mag je ergens op een tafel of bak in de hoek neerzetten en wordt niet eens aangeraakt of gezien door de jarige. Dan wordt er standaard een uur gespeeld, om vervolgens binnen een half uur pizza en taart naar binnen te werken.
Het mooiste van dit alles vind ik nog wel het gesprek met Jevi na afloop in de auto. Waarbij ik me echt afvraag of we wel bij hetzelfde kinderfeestje zijn geweest. Hij is vol lof en heeft een geweldige tijd gehad. Ik denk alleen maar; wat een ongezellige bedoeling en dan te bedenken hoe veel geld (500 dollar is niks) de ouders hiervoor hebben betaald.

Trakteren op school wanneer je jarig bent wordt hier zelden gedaan. Iedereen is doodsbang dat een kind een allergische reactie krijgt. Natuurlijk zijn er vast kinderen in de klas die echt een allergie hebben, maar in Nederland krijgt hij of zij dan gewoon een aangepaste traktatie.
Wanneer je kind ergens gaat spelen is de eerste vraag die je krijgt: is hij ergens allergisch voor. Alsof je een uitzondering bent wanneer je geen allergie hebt. Ik heb er ondertussen wel eentje ontwikkeld: allergie voor overbezorgdheid.

De winterperiode is hier nu echt begonnen. De temperatuur is behoorlijk gedaald en de eerste sneeuw is gevallen. Vorige week kreeg ik ’s ochtends heel vroeg een mail (en sms en voicemail) van de school dat alle scholen 2 uur later zouden beginnen door de sneeuw. Ik keek naar buiten en kon met moeite sneeuw ontdekken. Maar ook hier lijkt het alsof ze weer doodsbenauwd zijn voor de risico’s. Stel je voor dat er een schoolbus is die over dat ene sneeuwvlokje uitglijdt. Ik ben heel benieuwd hoe dat de rest van de winter gaat. Dat zullen heel veel ochtenden uitslapen worden denk ik.

Wanneer ik de indruk wek dat momenteel even alles raar is, dan zou dat wel kunnen kloppen. Gelukkig weet ik ook dat het heel snel weer verandert in gewoon anders en er zelfs heel veel positieve dingen juist weer op gaan vallen.

Iets wat tot nu toe heel erg uitspringt voor mij zijn de complimenten die Amerikanen geven. Nu heb ik natuurlijk ook een beeldige jas en fantastische laarzen en de allermooiste oorbellen en zit m’n haar uiteraard altijd perfect, maar dat wordt dan ook door wildvreemden tegen je gezegd. Wanneer het in Nederland gebeurt denk je al snel: Is er iets mis? Word ik ondertussen beroofd? Wat moet ze van me? Eigenlijk natuurlijk van de zotte. Wanneer je vindt dat iemand iets leuks aan heeft moet je dat gewoon kunnen zeggen en dat is ook erg leuk om te doen en te horen!