De scholen zijn weer begonnen

Twee weken geleden zijn de jongens begonnen aan hun nieuwe schooljaar. Jevi zit nu in Grade 2 (groep 4) en Milan zit in de 4’s. De basisschool begint hier pas bij wat in Nederland groep 2 zou zijn. Milan zit nu op een pre-school, waar hij 4 dagen per week naar toe gaat. Volgens schooljaar gaat hij hier naar Kindergarten (groep 2) en mag hij ook eindelijk met de schoolbus, hij kan niet wachten.

Na 12 weken vakantie waren ze ook wel weer klaar om naar school te gaan.
Aan het begin van de vakantie leek het een enorme periode, maar uiteindelijk is het voorbij gevlogen. Ze zijn een paar keer naar een summer camp gegaan. Het aanbod daarvan is hier echt enorm. Van sporten, knutselen tot allerlei technische- en constructieachtige kampen. Ze hebben beide twee keer voor een tenniskamp gekozen. Dit was dan vier ochtenden in de week op tennisbanen hier in de buurt. Super leuk om die enthousiaste mannetjes daar te zien. Aan het einde van de week was er een grote opblaasbare waterglijbaan, één groot feest! Daarnaast zijn ze nog naar een algemeen kamp geweest waar ze 5 dagen alleen maar hebben geknutseld, spelletjes gedaan en vooral veel waterpret hebben gehad. Een leuk tijdverdrijf en ook erg goed om de Engelse taal goed bij te houden.

Ilene is hier ook nog 3 weken geweest, we zijn zelf nog naar Washington DC gegaan en aan het einde van de zomervakantie is Nienke nog hier gekomen.

Na twee weken school zijn we allemaal weer gewend aan het ritme. In het begin was het wel even aanpassen. Elke ochtend moeten we weer om 8:15 uur bij de bushalte staan waar Jevi wordt opgehaald door de schoolbus, waar hij om 16:00 dan weer aankomt. Lange dagen die toch wel weer even veel energie kosten.

Gelukkig vinden ze het beide super leuk op school. Jevi zit weer in een bijna compleet nieuwe klas en een nieuwe juf, maar ook dat ging helemaal goed.
De dag voordat de scholen weer begonnen mochten we met z’n allen Jevi z’n nieuwe klas bekijken. Het was erg fijn om te zien dat Jevi zelf al alles weet te vinden in die grote school. Hij heeft ons heel trots een korte rondleiding gegeven.
Het blijft super mooi om te zien hoe makkelijk de kinderen zich aanpassen. Het schoolsysteem is toch wel erg anders in vergelijking met Nederland en ook de manier van lesgeven is een groot verschil. Jevi komt soms met verhalen thuis waar ik met verbazing naar luister. Het grappige ervan is dat hij het allemaal niet zo raar of anders vindt. Hij gaat er gewoon in mee en vindt het allemaal wel prima. Wij vergelijken toch nog steeds erg veel met Nederland.

Hij vroeg me vorige week wel of hij op z’n sportschoenen en met sportkleding naar school mocht. Ik vroeg of hij dan ging sporten, dat was niet zo, maar iedereen heeft sportkleding aan gaf hij aan. Jevi zei dat hij één van de weinige is met gewone kleding.
Ik zie het ook bij de ouders. Bijna alle moeders zie ik in sportkleding lopen. Ze noemen het zelf echter active wear. Ik vind het eerlijk gezegd een opmerkelijke term, want zo active zijn ze allemaal niet…. Misschien proberen ze de indruk te wekken 😉

Milan heeft het ook enorm naar z’n zin op school. We zijn ook wel heel blij met de keuze voor zijn school. Het is een klein schooltje met super veel aandacht voor de kinderen. De juffen zijn erg lief en hebben veel aandacht voor de kinderen. Hij zit in een klas van 12 kinderen en ze hebben altijd 2 juffen. De juf vertelde vorige week dat het al super goed gaat met z’n Engels. Hij begrijpt alles al en kan ook alles wel zeggen wat hij wil vertellen. Soms is er nog wel wat verwarring. Zo was er een kindje die al een kerstliedje aan het zingen was. De juf speelde daar op in door met z’n allen het liedje te zingen en iets te vertellen over Santa. Milan keek haar wat gek aan, dus ze wou het nog even extra aan hem uitleggen. Ze vertelde dat “Santa” Santa Claus is. Ohhh Sinterklaas zei Milan, maar toen ze het over rendieren had snapte hij het echt niet meer….